GZONE Türkiye’nin En Sevilen Kuir İçerik ve Eğlence Markası
Biamag’den Ada Ayşe İmamoğlu, İngiltere’de göçmen olan Türkiyeli LGBTİ+’larla görüştü.
Türkiye’de LGBTİ+ olmanın ne demek olduğu kime sorarsanız sorun ortak bir kelime işitirsiniz: Baskı. LGBTİ+ bir göçmen olmayı anlamak için Türkiye’deki insan haklarını derinden incelemek gerekiyor.
İktidar baskısı ve en az onun kadar güçlü, mahalle baskısı konu “gitmek” olunca öne çıkan iki ana sebep. Son haftalarda Boğaziçi Üniversitesi direnişiyle, tıpkı Gezi Parkı eylemleri döneminde olduğu gibi iktidarın peş peşe nefret söylemlerini işittik, sonra sosyal medyada yayınlanan LGBTİ+ düşmanlığına, dahası şiddetine şahit olduk; iç içe geçmiş mahalle ve iktidar baskısını anlamak için iki örnek.
Türkiye’den göç etmiş LGBTİ+’lar ise tüm bu süreci anlamak için ayna tutuyor. Neden gittiler, şimdi ne hissediyorlar ve İngiltere’de Türkiyeli LGBTİ+ olmak ne demek?
Gay olmak değil, göçmen olmak güvensiz
Kenan2014 yılından beri İngiltere’de. Dil okulu için gelmiş bir daha da geri dönmemiş. Kenan, İngiltere’de LGBTİ+ olmanın bir ayrıcalık ve kolaylık olduğunu anlatıyor:
“Burada kimse kimseye karışmıyor ve birçok hakkın koruma altında. Cinsel Sağlık Merkezleri’nde çok kolay testlerini yaptırıp, ilaçlarını ücretsiz alabiliyorsun. Türkiye’de açık kimliğimle yaşayamazken buraya yerleştikten sonra açık gay kimliğimle yaşamaya başladım. Kendimi rahat ve özgür hissediyorum.”
Cinsel kimlikte verdiği kararın arkasında olsa da bir göçmen olarak durum farklı: “Göçmen olduğumuz bir ülkede kendimi çok da güvende hissetmiyorum. Buna karşı kendimce önlemler alıyorum. Eğer beyazların çoğunlukta olduğu küçük bir yerde yaşıyorsanız kendinize dikkat etmek zorundasınız.”
“Kimliğimi yüzde 98 açık yaşayabiliyorum”
Sima ise 1987’den beri Londra’da. İngilizce öğretmenliğini bitirince hem macera arayışından hem de İngiliz kültürünü öğrenmek için göç etmiş. “İngilizlere İngilizce öğretemeyeceğim için, yeniden üniversiteye gittim” diyen Sima, terapi eğitimi almış ve 1994-2016 yılları arasında devletin alkol ve uyuşturucu tedavi merkezlerinde bağımlılık terapisti olarak çalışmış.
2016’da emekli olmuş ancak 29 yılda tekstil fabrikalarından, kafelerde garsonluğa her işi yapmış. Tüm bu zorluklara rağmen İngiltere’de LGBTİ+ olmaktan pürüzlere rağmen memnun:
“İngiltere’de yüzde 98 açık kimliğimle özgürce yaşayabiliyorum ancak İngiltere’de de sağ eğilim tırmanışta ve muhafazakarlar arasında bazı kişiler göçmenlere ve LGBTİ+ bireylere saldırma cesareti gösterebiliyorlar. Devlet politikalarından güç alarak, tıpkı Türkiye’de olduğu gibi. Ama genelde güvende hissediyorum diyebilirim.”
Bu yazının tamamı BIANET.ORG’ta
