GZONE Türkiye’nin En Sevilen Kuir İçerik ve Eğlence Markası
Hürriyet’ten Ali Tufan Koç, gey porno bulmanın pek mümkün olmadığı 90’lı yıllarda pek çok eşcinsel erkeğin idolü olan bir isimle, Rocco Siffredi ile görüştü.
15 Şubat’ta başlayacak olan !f İstanbul Bağımsız Film Festivali’ne de “Rocco” isimli belgesel filmiyle katılacak olan Siffredi’ye “Yaşayan en büyük porno aktörü’ unvanına sahip olmak 33 yılı, 1500 ‘yetişkin’ filmi ve sayısı 6 bine yaklaşan partner ile ‘yakın mesai’ye mal olmuş.
İşte bu röportajda Rocco Siffredi’nin yaptığı açıklamalar:
“Belgesele evet dedim. Çünkü konuşacak birine ihtiyacım vardı. Hayatımın en zor dönemiydi. Başka biri olmaya çalıştım. Bedenimin, ruhumun sesine kulaklarımı tıkadım. Evine, oğullarına, karısına bu kadar düşkün bir adam, günün tamamını ‘kariyer uğruna’ sette tanımadığı yüzlerce kadınla sevişerek geçirmemeliydi. Bunu değiştirmeye kalktım. Meğer varlığımı inkâr etmeye, kendimi yok etmeye çalışmışım.”
“Bazı insanlar hayata diğerlerinden daha yüksek bir cinsel enerjiyle doğar, ‘seksüel’ kimlikleri daha kuvvetlidir. Ne yazık ki, hayatının büyük bir kısmını bu kimliği bastırmaya, öldürmeye çalışarak geçirirler. Bugün yaşanan çoğu depresyonun, stresin, kavganın temelinde bu ‘bastırılmışlık’ vardır. “Hepimiz farklıyız. Farklı bir bilgi ve yetenekle geliyoruz bu dünyaya. Buna benim ‘özel durumum’ da dahil. Önemli olan farklılığını keşfedip bununla barışmak. Biri için değişmek, beni az daha yok ediyordu.”
“Porno, sanılanın aksine, son derece faydalı ve sağlıklı. Muhafazakarlık, pornoyu bitirmek için bahane olmamalı. İnsanların evlendiği, çocuk yaptığı her toplumda seks de vardır. Seksin olduğu her yerde porno da olmalıdır.”
“Oğlunun rahip olmasını isteyen bir anne, nasıl oldu da ‘pornocu’ evladını kabullendi, sahiplendi? “Her şeyin başı sevgi ve anlayış. Annem, tanıyabileceğin en muhafazakar kadın olabilir; fakat bu bendeki ‘farklılığı’ anlaması ve anlayışla karşılaması için engel değildi.”
“Haz konusunda o kadar yüksek ve tuhaf bir noktaya ulaşmıştım ki set dışındaki hayatımdan mutlu olmamaya başladım. Kendi ellerimle yarattığım o devrimci Rocco, az kalsın benim sonum olacaktı. Asıl hayat, mutluluğu iki bacağının arasında aramayı bırakınca başlıyormuş. Hayat bana, geç de olsa, bunu gösterdi.”
